Tego się szybko w Izraelu uczę – że spod warstwy bliskowschodniego bałaganu, spod zapachów falafeli, zaataru, marokańskiej mięty ni stad ni zowąd wyziera nagle coś, co dobrze jest mi znane z polskiego domu: obraz, słowo, gest, zachowanie. Od chwili gdy jesienią 2010 roku po raz pierwszy oślepia mnie izraelskie słońce, co chwila natykam się na jakiś polski trop.
Fragment książki Karoliny Przewrockiej-Aderet „Polanim. Z Polski do Izraela”
Dziękujemy Karolinie Przewrockiej-Aderet za ciepłe, rodzinne spotkanie, które odbyło się 6. listopada. Dzięki jej relacjom zaciekawienie Izraelem było ogromne. Prezent, który od nas otrzymała, koszulkę dla synka Michasia (na zdjęciu), bardzo ją wzruszył. Autorka spotkała znajomych, z którymi razem uczyła się w fundacji języka hebrajskiego – to były miłe wspomnienia.
Niebawem następne spotkania z naszymi Uczniami, którzy także opublikowali ciekawe książki.
"Życie kulturalne XIX-wiecznej wielokulturowej Warszawy"
24 października 2019 (czwartek), godz. 17:30 - 20:00
tematy wykładów:
1. Warszawa mozaiką etniczno-narodowościową
2. Żydzi, Niemcy i Polacy - koegzystencja tych mniejszości
3. Organizacje mniejszościowe, życie polityczne i kulturalne
07 listopada 2019 (czwartek), godz. 17:30 - 19:00
tematy wykładów:
1. Życie towarzyskie - kawiarniane w Warszawie na przełomie XIX i XX wieku - najbardziej znane kawiarnie włoskie, szwajcarskie i polskie, kawiarniane menu, rozrywki serwowane w kawiarniach
2. Teatr w Warszawie w II poł. XIX i początkach XX wieku. Sukcesy teatru pod zarządem Siergieja Muchanowa. Muchanow - jeden z dwóch przykładów pozytywnego Rosjanina
Wykłady poprowadzi prof. Elżbieta Mazur - kierownik Studium Doktoranckiego Instytutu Archeologii i Etnologii PAN. Varsavianistka, Autorka wielu artykułów na temat historii kultury materialnej oraz książek, m.in. monografii o Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej oraz "Dobroczynność w Warszawie XIX w". Współautorka wystawy
i katalogu „Gemilut Chasadim – Żydzi, dobroczynność, Warszawa”, współautorka albumu wydanego przez Fundację im. prof. Mojżesza Schorra „Res Sacra Miser – historia Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności”
Nadchodzi święto Simchat Tora (hebr. - "radość Tory"). Tego dnia Żydzi kończą całoroczny cykl studiowania Tory, ale jednocześnie przystępują do odczytywania jej od początku – czyli od pierwszego fragmentu Księgi Rodzaju. Wnikanie w Święte Księgi jest procesem nieskończonym. Święto to odbywa się następnego dnia po Sukot: podczas radosnej procesji (połączonej ze śpiewem i tańcami) mężczyźni obnoszą zwoje Tory siedmiokrotnie wokół synagogi.
Nowy Ambasador Izraela w Polsce, pan Alexander Ben Zvi, oficjalnie rozpoczął misję w Polsce. 10 października 2019 r. w Belwederze odbyła się ceremonia złożenia listów uwierzytelniających Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej Andrzejowi Dudzie.
"O święcie Sukot w Torze - historia i symbolika"
Przyjdź i zadaj pytanie Naczelnemu Rabinowi Polski Michaelowi Schudrichowi!
17.10.2019 (czwartek) godz. 17:00
miejsce: Warszawa ul. Twarda 6 - suka* przy białym budynku obok Synagogi Nożyków
*W święta Sukot Żydzi zamieszkują w wybudowanych przez siebie szałasach, zwanych sukami. Sukę należy postawić pod gołym niebem.
Przez cały okres świąt suka pełni funkcję mieszkania zastępczego.
Dzisiaj (8 października) Żydzi świętują Jom Kipur, czyli Sądny Dzień, Dzień Pojednania.
Jest to jedno z najważniejszych świąt żydowskich o charakterze pokutnym. Oznacza pojednanie z Bogiem poprzez wyznanie swoich grzechów i uwielbianie Jego miłosierdzia. Według tradycji tego dnia Mojżesz zszedł z góry Synaj i oznajmił Hebrajczykom, że Bóg wybaczył im grzech „złotego cielca” i przekazał im ponownie Tablice Dekalogu.
Podczas Jom Kipur Żydzi nie przyjmują pokarmów, ubrani w białe żałobne szaty modlą się w synagogach i wyznają swoje grzechy. Przed wieczorem Jom Kipur odśpiewana jest modlitwa Kol Nidre, modlitwa unieważniająca przysięgi religijne, jednak tylko takie, które zostały złożone zbyt pochopnie oraz składane pod przymusem bądź nieświadomie:
Boże! Wszelkie nasze ślubowania i przysięgi i klątwy, i skargi uważaj za niebyłe, nieważne. Za wszystko, co czyniliśmy dla własnego dobra – wyrażamy skruchę. Nasze ślubowania nie są ślubowaniami, nasze zakazy nie są zakazami, nasze przysięgi nie są przysięgami. Boże, wysłuchaj nas! I przebaczone niech będzie całej społeczności Izraela, i tym mieszkającym wśród nich, całemu błądzącemu narodowi!
W Dniu Pojednania prosimy wszystkich przyjaciół Fundacji o wybaczenie nam naszych niedoskonałości - bądźcie z nami, aktywnie wspierajcie nas w dalszym rozwoju programów edukacyjnych.
