Losy prof. Mojżesza  po wybuchu II wojny światowej

1939 rok

7 września Wraz z żoną udaje się w kierunku Równego, gdzie znajduje się  córka Fela  wraz ze swoimi dwoma synami i synem siostry Soni, Piotrusiem.         
27 września Przyjazd do Ostroga

9 października Aresztowanie Mojżesza Schorra w Ostrogu, gdzie jest przetrzymywany przez tydzień, następnie zostaje przewieziony i przetrzymywany w Łucku .

15 października Porucznik Państwowego Bezpieczeństwa 2-go wydziału UGB NKWD USSR stwierdza, że Schorr jest podejrzany o „prowadzenie karygodnej  działalności w stosunku do komunistów oraz osób sympatyzujących z władzą radziecką”. Następnego dnia prokurator uznaje oskarżenie.   

24 października Zostaje  przewieziony do więzienia we Lwowie.

9 listopada We Lwowskim więzieniu, po przesłuchaniu oficer śledczy podtrzymuje oskarżenie że Schorr „będąc w polskim parlamencie, jednocześnie będąc rabinem, prowadził karygodną politykę w stosunku do komunistów oraz sympatyzujących z władzą radziecką”,  postanawia pociągnąć go do odpowiedzialności z par. 54 p.13. W ciągu następnych przesłuchań śledczy oskarża :” karygodna polityka w stosunku do członków i sympatyków partii komunistycznej”  jest udowodniona.


1940 rok

3 lutego Akta Mojżesza Schorra zostają przesłane do Moskwy.       

3 lutego Schorr  konwojem przewożony jest do  Moskwy, do 1-go spec-wydziału NKWD ZSRR. W dokumentacji określa się jego stan zdrowia jako „dobry”.

21 marca Dociera do moskiewskiego więzienia butyrskiego. Tam pobierają odciski jego palców i wypełniają nowa ankietę.

26 marca Podjęcie dalszego śledztwa, podczas którego śledczych interesują przede wszystkim powiązania Mojżesza Schorra z JOINTem. Oficer śledczy odnotowuje:”ustalono związki Schorra z elementami kontrrewolucyjnymi zagranicą oraz amerykańską JOINT prowadzącą szpiegowską działalność w ZSSR”.
14 sierpnia    Stan zdrowia Schorra pogarsza się, na co wskazuje diagnoza lekarska:”miażdżyca, nadciśnienie, niewydolność mięśnia sercowego”.

17 września Podczas przesłuchania śledczy stara się udowodnić Mojżeszowi Schorrowi, jako senatorowi, syjoniście, rabinowi i działaczowi społecznemu,  działalność nacjonalistyczną, antykomunistyczną i antyradziecką.  Schorr zaprzecza tym zarzutom.


1941 rok

12 kwietnia Akt oskarżenia zostaje sformułowany, kwalifikacja czynu nie zmieniona.

22 maja Narada specjalna przy NKWD wydaje wyrok – pięć lat zesłania do Uzbekistanu. Wyrok nie zawiera podstawy oskarżenia, wskazuje się w nim, że Schorr zostaje zesłany jako element społecznie niebezpieczny.

7 czerwca Mojżesz Schorr zostaje przetransponowany do Taszkientu.

10 lipca Mojżesz Schorr umiera w szpitalu w obozie w Postach, w Uzbekistanie.