… Dziś jesteśmy szczęśliwi i dumni, że dzieło zostało wykończone i ukoronowane, dzięki wysiłkom społeczeństwa żydowskiego, dzięki poparciu władz rządowych, instytucji komunalnych i wyznaniowych- dzieło, które odtąd służyć będzie jako ośrodek nauk judaistycznych, jako krynica wiedzy o narodzie żydowskim na pożytek i chwałę obecnym i przyszłym pokoleniom, na chwałę żydostwa, na ozdobę stolicy…
Ceremonia otwarcia Głównej Biblioteki Judaistycznej, 1936,
Fragment przemówienia Mojżesza Schorra
Główna Biblioteka Judaistyczna
1860 Dr Ludwik Natanson na posiedzeniu Komitetu Synagogi zgłasza wniosek utworzenia biblioteki dla szerszej publiczności.
1903 Ignacy Bernstein ofiaruje 17 tys. rubli, zapoczątkowując w ten sposób ideę budowy specjalnego gmachu dla przyszłej biblioteki.
1904 Dr Samuel Poznański, kaznodzieja Wielkiej Synagogi zostaje honorowym bibliotekarzem, doprowadza do uporządkowania zbiorów, zawierających, m. in:starodruki, rękopisy, inkunabuły, liczne dzieła z XVI i XVII wieku, komplety naukowych czasopism.
1910 Powstaje Komitet do spraw budowy nowego gmachu, pod przewodnictwem dr Samuela Poznańskiego
1914 Wybuch I wojny światowej na dłuższy czas przerywa działanie Komitetu.
1924 Prof. dr Mojżesz Schorr wzywa społeczeństwo do ofiar na rzecz budowy nowego gmachu.
1927 Konkurs na projekt gmachu. Wygrywa projekt Edwarda Ebera.
1928 Położenie kamienia węgielnego.
1934 Biblioteka posiada 27 119 ksiąg oraz sto kilkadziesiąt rękopisów.
1936 Uroczyste otwarcie Głównej Biblioteki Judaistycznej.