Bella Szwarcman-Czarnota
Wszyscy zapewne znają powiedzenie z Talmudu: „Kiedy nadchodzi miesiąc adar, radość rośnie”. Ponieważ adar właśnie się zaczyna, dobrze jest pomyśleć sobie dlaczego właściwie mamy się cieszyć.Nasi mędrcy powiadają, że są dni czy miesiące bardziej szczęśliwe i radosne od innych. Nie dlatego, by żywili jakieś przesądy, lecz z tego powodu, że w tych dniach czy miesiącach wydarzyło się coś szczególnie dobrego. Na przykład uważa się, że trzeci dzień tygodnia (wtorek) uważany jest za dobry, ponieważ - jak możemy przeczytać w Księdze Rodzaju – dwa razy, mówiąc o dziele Tworzenia, powtórzony jest zwrot : „ Bóg zobaczył, że to było dobre”.
Adar jest zatem dobry, ponieważ wydarzyło się wówczas właśnie to wszystko, co doprowadziło do tego, że obchodzimy Purim. Ponadto, zgodnie z tradycją, 7 adar przyszedł na świat Mojżesz.Mędrcy talmudyczni uważali, ze Bóg sprzyja dniom i miesiącom, w których coś dobrego się zdarzyło, mnożąc jak gdyby okazje do nowych szczęśliwych wydarzeń. Podobnie jak ludziom postępującym szlachetnie stwarza dodatkowe okazje czynienia dobra.
Można też powiedzieć odwrotnie: tak jak od początku miesiąca adar przybywa radości, od początku miesiąca aw przybywa smutku, ponieważ właśnie wtedy nastąpiło zburzenie Pierwszej i Drugiej Świątyni oraz inne dramatyczne wydarzenia. Dopiero w czasach mesjańskich – twierdzą nasi mędrcy – dni smutne również staną się szczęśliwe.
Tymczasem musimy pamiętać zarówno o radosnych momentach historii, jak i smutnych. A więc w dniu 7 adar, który jest nie tylko tradycyjnie rocznicą urodzin Mojżesza, obchodzimy również dzień jego śmierci. We współczesnym Izraelu wprowadzono obyczaj składania hołdu tym żołnierzom Cahalu, których miejsce pochówku nie jest znane. Uroczystość ta odbywa się na cmentarzu wojskowym, na górze Herzla w Jerozolimie.Wielu ortodoksyjnych Żydów pości w tym dniu i zmawia specjalną modlitwę lub odbywa Tikun. W wielu społecznościach żydowskich jest to też dzień wolny dla członków Chewra kadisza (Bractwa pogrzebowego).
Zostaje wówczas , wydany uroczysty posiłek dla członków danej gminy. Dlaczego? Otóż w dniu 7 adar praca Bractwa ustaje, gdyż w pochówku Mojżesza nie brał udziału nikt, oprócz Stwórcy.
